Cleo(links) en Fenja, beide shepadoodles

Wij zijn gastgezin geworden toen onze Bearded collie Prins was overleden. Omdat we gewend waren om twee honden in huis te hebben, besloten we  ons in te zetten voor puppy walker. Zo heb je altijd een jonge hond in huis en we vinden het ook een goed initiatief om ons hiervoor in te zetten.

We hebben inmiddels onze zesde pup en het voelt nog steeds erg goed om deze deugnieten op te voeden.

We maken veel leuke dingen mee zoals;  trainen in Den Haag met een heel leuk groepje, winkelen in Delft. En de puppen leren wat carnaval is. (wij komen uit Brabant)

Ook dat moeten ze kunnen. Omgaan met drukte vreemde voorwerpen etc.

Er zijn ook minder leuke ervaringen en dat is als de pup niet geschikt is, en natuurlijk het afscheid nemen als je kleine pupje weer terug gaat naar school. Afscheid is nooit leuk, maar ik weet dat de nieuwe eigenaar ontzettend blij is met zijn nieuwe maatje. EN DAAR DOE IK HET VOOR.

Groetjes Ingrid de Graaf

Thirza in de dierentuin

Wauw die zijn echt heel anders als ik!!

Wat een plaatje he!!!

Na de dood van onze hond hebben we jaren geen hond gehad. Ik ben erg allergisch voor bijna alle dieren en daarom was het beter om bij alle dieren uit de buurt te blijven. Ik ben dol op dieren, dit was voor mij, en met mij mijn man en dochter die net zo veel van dieren houden als ik, dus een enorme straf.

Gelukkig werden we getipt over de Geleidehondenschool Herman Jansen .

Daar fokken ze met Doodles. Een hondenras  die veel minder verhaart en ook minder allergie veroorzaakt. Dat was voor ons een uitkomst.

Nu hadden we natuurlijk gewoon een hond kunnen aanschaffen, maar toen we op de site keken en zagen dat er gastgezinnen werden gezocht wilden we ons daar voor aanmelden.

We hebben in onze omgeving gemerkt hoe belangrijk een hond kan zijn voor een slechtziende/blinde. Het leek ons geweldig om een hond te hebben en toch iemand anders te helpen. Er was alleen één maar. We hebben namelijk totaal geen ervaring met een pup opvoeden. Onze vorige hond hebben we gekregen toen hij al wat ouder was. We hebben we toen wel gemerkt dat het heel erg belangrijk is om een pup goede training te geven.

Gelukkig was het voor Herman en Wendy geen probleem dat wij nog geen ervaring hebben.

Sinds december 2012 hebben wij Thirza in huis. Thirza is een shepadoodlepup.

Wanneer we vragen hebben  zetten we dat op de mail naar Wendy of naar de andere gastgezinnen. Het antwoord volgt altijd heel snel. Soms worden me verschillende oplossingen aangeboden. Dat is erg fijn. Zo kunnen we kijken welke oplossing bij Thirza en ons past.

Tijdens de training  is er ook altijd nog even tijd om de vragen te stellen die je hebt.

Als we voor de training bij elkaar komen is het voor de honden erg leuk. Ze zien hun broertjes en zusjes weer en kunnen ravotten met elkaar tot dat er gewerkt moet worden.

De schooljasjes gaan aan en dan gaan we oefenen. Wendy geeft aanwijzingen om ons te helpen de honden te instrueren. Thuis gaan we verder met de dingen die we geleerd hebben tijdens de training.
Zo zoeken we thuis verschillende situaties op die Thirza later als blindengeleidenhond ook mee kan maken. Ze mag overal mee naar toe. Zo gaan we naar de kinderboerderij, dierentuin, winkels, maar we oefenen ook het trappen lopen en het in en uitstappen van de auto of het openbaar vervoer. Thirza doet het geweldig en is echt een schatje. Het is super leuk om te zien hoe blij ze wordt als ze mag ‘’werken’’. Al met al  is het een leerzame, fantastische maar vooral een unieke ervaring die ik voor geen goud had willen missen.

Gr, Bea