Vandaag 15 februari hebben we weer les gehad, de doodles met de herdertjes

We zijn begonnen op station parkwijk, eerst een vragen rondje

Trap hoog gedaan, Met de trein naar muziekwijk geweest

Commando Over gedaan, naar links, Zoek ingang( van het winkelcentrum) door het winkelcentrum heen

Met de trein terug naar Stad, koffie gedronken en toen weer met de bus naar Station parkwijk.

Zoek bank vinden ze allemaal te gek, dat laten de foto,s goed zien!!!

sem zoek bank

we kunnen het allemaal hoor de bank zoeken

joan moet netjes oversteken

04-02-2011

Dit is een verslagje over Jet (een pup van Babette de golden retriever  en Dragon de grote poedel).

Jet zit in het trainings groepje met een aantal Duitse herders en een aantal nestgenoten om alvast voorbereid te worden op de periode straks intern op de hondenschool. Daar worden  ze  vervolgens verder getraind om uiteindelijk als Blinden geleidehond te gaan werken. 

Jet is nu 11 weken oud en het is hartstikke leuk om dingen met haar te oefenen. Nu ze wat groter wordt kan ze wat verder lopen en dat is wel weer erg handig met oefenen. Van de week hebben we een rondje  op de markt gelopen.  Het lijkt misschien simpel maar pups moeten aan van alles en nog wat wennen. Zoals:  veel  mensen bij elkaar, buggy’s, rollators, luid roepende markt koopmannen, wapperend koopwaar en allerlei onverwachte (harde) geluiden. Verder mogen ze niets in hun bek nemen van de straat. Ook moet ze er aan wennen dat ze geduldig moet wachten als er ergens gekeken of gekocht wordt. En al die lekkere voedsel luchtjes weerstaan natuurlijk. Toen we langs de viskraam liepen ging haar neus de lucht in. Jet vond het eigenlijk wel leuk op de markt en liep gezellig mee.

Vandaag hebben we ook gewinkeld. Ze ging languit in een winkel liggen toen ik even stond te kijken bij een aantal producten, nu moet ze nog even leren dat ze netjes aan de kant gaat zitten of liggen.

We zijn ook even in de buurt van de spoorweg overgang gaan staan. Het is belangrijk dat ze de geluiden van treinen als normaal ervaart. Later zal ze waarschijnlijk veel met het openbaar vervoer reizen.

Tijdens het uitlaten is het ook steeds leuker, ze rent heel grappig, kijkt met een eigenwijs bekkie en doet leuk. Als we dan een bankje tegen komen geef ik het commando zoek bank. Ze mag er dan met haar voorpootjes op gaan staan om hem als het ware op die manier aan te wijzen. Dat heeft ze nu door en voor haar is het een spelletje. Ze doet die oefeningen dan ook kwispelend en opgewekt.

Laatst op het strand werd ze helemaal dol, ze rende hard heen en weer.  Helemaal los ging ze. Het is dan ook heel aandoenlijk om te zien. Dat bollige lijfje met korte pootjes en dat wollige vachtje.

Op de foto zit ze trouwens in de fietstas omdat ze een lift kreeg naar de supermarkt.  Daar paste ze een paar weken geleden nog in en er naar toe lopen was nog te ver. Ze had mooi uitzicht zo op de fiets dus het beviel  haar wel.

Ze gaat ook regelmatig zelf de bench in om op haar kluif te knabbelen. Ze kan er uren zoet mee zijn. Verder heeft ze graag iets in haar bek. Het flostouw is het favoriete stuk speelgoed. Iets laten slingeren kan niet want dan komt Jet er mee aanzetten. Ze pakt graag sokken, mijn sjaal, mijn handschoen, de dweil,  enz. enz. Daar mag ze natuurlijk niet op knagen dus dan roep ik apport en los. Altijd handig als ze mijn troep netjes oppakt en komt brengen.

Vandaag heeft ze voor het eerst in haar leven stormachtig weer mee gemaakt. Ze probeerde rondvliegende bladeren te vangen. Weer een nieuwe ervaring erbij. Haar vacht stond recht omhoog toen we de wind in de rug hadden.

Al spelenderwijs leert ze van alles

Eind november 2010

Tjaa, daar zit je dan met je blauwe nagellak in je nek. Ben je 7 weken oud en wordt je zomaar bij een wildvreemde op schoot gezet. Ik hoor ze nog zeggen: “blauw-kop, da’s Sep”

De eerste nacht bracht Sep bij ons door in een kartonnen doos op de slaapkamer. Eindelijk was ie daar dan, onze dog-in-training!

Meteen daarop, op maandagochtend kon Sep meteen aan de bak. Voor het eerst mee met de trein naar het werk. Dekkie om en vooral rustig blijven zitten op het perron in Maarssen. De eerste intercity die voorbij reed, deed hem helemaal niets. Hij keek eens in de rondte en ging maar weer liggen.

In de trein hetzelfde: Sep ligt voor mij de grond en kijkt wat in het rond. Ik was zenuwachtiger dan de hond.

“Mag hem zeker niet aaien he?, Oooow, wat een poepie, kijk nou wat cool, wordt het een hulphond die je helpt je jas uittrekken of…….” Gelukkig is onze treinreis maar 9 minuten.

Mensen die je elke dag in de forensenspits tegenkomt en die nooit wat tegen je zeggen, praten nu opeens tegen je.

Van Utrecht CS naar het werk is een klein stukje, maar wel een stuk met alle aspecten: lege banken, trappen op, trappen af, stoepranden, poortjes waar je doorheen moet lopen, draaideur en de lift.

Wat een toestanden moet-ie gedacht hebben. Zoveel dingen tegelijk. Meelopen is het probleem niet.  De uitdaging lag hem meer in het feit dat mijn werkplek op de 15^e verdieping is, enne…. Hoe ga ik Sep zo ver krijgen dat hij het droog houdt tot voorbij de draaideur naar buiten??

Februari 2011

Sep, inmiddels 15,6 kilo zwaar, draait zijn poot niet meer om voor de trappen op en af, lege banken vindt-ie heel veel op Utrecht CS en piest nu niet eerder dan voorbij de draaideur aan de stoeprand!  Sep is inmiddels een volleerde spitsforens. Bijna elke dag mee naar het werk. Bijna elke dag wel mee naar een andere vergadering. Is inmiddels op kantoor een graag geziene gast die niet geaaid mag worden en die vooral met rust gelaten moet worden. Ze vinden hem nog steeds een poepie….. en sommige vinden hem nu wel echt een duitse herder worden.

Wij vinden het vooral een leergierige, vrolijke en spontane hond en zijn benieuwd hoe ie zich verder gaat ontwikkelen.

Piet, Marja en Anne

sep 7 weken, mee naar het werk

Rik

Rik is nu alweer ruim bijna vier weken bij ons. Hij eet graag en groeit als kool: toen we hem ophaalden, woog hij zo’n 5500 gram, nu bijna het dubbele. In die paar weken heeft hij al heel veel geleerd. Hij kent de commando’s ‘zit’ en ‘naast’. Hij komt als je hem roept, tenzij hij wordt afgeleid door iets wat nog interessanter is dan een lekker brokje. Ook is hij nu zindelijk: met een blafje of een piepje bij de deur geeft hij keurig aan wanneer hij naar buiten moet. Met de tram en de bus heeft hij geen problemen, ook mee in de auto of in het fietsmandje vindt hij best. Rik is gek op kinderen en was heel lief voor mijn kleinzoon van ruim 1 jaar. Onze poes Mouse moest weer even wennen aan zo’n kleine druktemaker, maar inmiddels gaat het heel goed. Rik mag aan hem snuffelen en als hij de kans krijgt, geeft hij Mouse een lik over zijn snoet. Tegen etenstijd zitten ze broederlijk naast elkaar te wachten in de keuken. Meteen de eerste dag al nam Rik de poezenmand over, maar daar is hij nu wel uitgegroeid…

een poezenmand past ook!!!