Eind november 2010
Tjaa, daar zit je dan met je blauwe nagellak in je nek. Ben je 7 weken oud en wordt je zomaar bij een wildvreemde op schoot gezet. Ik hoor ze nog zeggen: “blauw-kop, da’s Sep”
De eerste nacht bracht Sep bij ons door in een kartonnen doos op de slaapkamer. Eindelijk was ie daar dan, onze dog-in-training!
Meteen daarop, op maandagochtend kon Sep meteen aan de bak. Voor het eerst mee met de trein naar het werk. Dekkie om en vooral rustig blijven zitten op het perron in Maarssen. De eerste intercity die voorbij reed, deed hem helemaal niets. Hij keek eens in de rondte en ging maar weer liggen.
In de trein hetzelfde: Sep ligt voor mij de grond en kijkt wat in het rond. Ik was zenuwachtiger dan de hond.
“Mag hem zeker niet aaien he?, Oooow, wat een poepie, kijk nou wat cool, wordt het een hulphond die je helpt je jas uittrekken of…….” Gelukkig is onze treinreis maar 9 minuten.
Mensen die je elke dag in de forensenspits tegenkomt en die nooit wat tegen je zeggen, praten nu opeens tegen je.
Van Utrecht CS naar het werk is een klein stukje, maar wel een stuk met alle aspecten: lege banken, trappen op, trappen af, stoepranden, poortjes waar je doorheen moet lopen, draaideur en de lift.
Wat een toestanden moet-ie gedacht hebben. Zoveel dingen tegelijk. Meelopen is het probleem niet. De uitdaging lag hem meer in het feit dat mijn werkplek op de 15e verdieping is, enne…. Hoe ga ik Sep zo ver krijgen dat hij het droog houdt tot voorbij de draaideur naar buiten??
Februari 2011
Sep, inmiddels 15,6 kilo zwaar, draait zijn poot niet meer om voor de trappen op en af, lege banken vindt-ie heel veel op Utrecht CS en piest nu niet eerder dan voorbij de draaideur aan de stoeprand! Sep is inmiddels een volleerde spitsforens. Bijna elke dag mee naar het werk. Bijna elke dag wel mee naar een andere vergadering. Is inmiddels op kantoor een graag geziene gast die niet geaaid mag worden en die vooral met rust gelaten moet worden. Ze vinden hem nog steeds een poepie….. en sommige vinden hem nu wel echt een duitse herder worden.
Wij vinden het vooral een leergierige, vrolijke en spontane hond en zijn benieuwd hoe ie zich verder gaat ontwikkelen.
Piet, Marja en Anne

sep 7 weken, mee naar het werk