Een rasechte geleidehond
“Wat leuk, is dat een bouvier?”, wordt me gevraagd als ik met mijn geliefde blindengeleidehond Siërra in de trein zit. Een halfuur later, als ik door het centrum van het dorp waar ik woon loop, verkondigt iemand met grote zekerheid dat mijn hond een labradoodle is. Verder is ze uitgemaakt voor een goldendoodle, een golden retriever en een schapendoes en dan ben ik er vast nog wel een paar vergeten. Mijn vaste trimster heeft eens een foto van mijn hond gedeeld op haar Facebookpagina met als prijsvraag: welk ras is dit? Niemand raadde het. Ook heb ik meer dan eens te horen gekregen dat men “dit soort honden nooit eerder als geleidehond heeft gezien”. Op zulke momenten voel ik me toch een beetje trots, al is het ras niet het enige wat mijn Siërra bijzonder maakt.
Om het mysterie rondom haar ras op te helderen: Siërra is een shepadoodle, een kruising witte herder en koningspoedel. Ze is een hond met karakter en verhaart, in tegenstelling tot wat velen denken, wel. Volgens mijn trimster komt dit doordat ze een rechtstreekse afstammeling is van een herder en een poedel en dus een eerste generatie kruising is. De reden dat haar ras bijna nooit wordt gezien als geleidehond, komt omdat niet alle geleidehondenscholen gebruik maken van deze kruising. De grootste geleidehondenschool in Nederland werkt voornamelijk met de voor de hand liggende labradors en golden retrievers en hun kruisingen. Maar waarom eigenlijk? Zijn doodles en andere rassen dan minder geschikt voor het geleidewerk?
Hondenrassen en karakters
Vaak wordt een bepaald hondenras aan verschillende karaktereigenschappen gekoppeld. Sommigen zijn erg voor de hand liggend en zie je vaak terug. Zo zijn labradors over het algemeen enthousiaste en sociale dieren, houden herdershonden graag de roedel bij elkaar en zijn erg baasgericht, en zijn dobermanns waakzaam en wantrouwig naar vreemden toe. Veel van deze karaktereigenschappen zijn te herleiden naar de oorsprong van de honden, die met een bepaald doel gefokt zijn, bijvoorbeeld voor de jacht of om kuddes schapen bijeen te drijven. Toch kun je een hond niet alleen op het ras beoordelen. Het ras zegt erg veel over het karakter, maar lang niet alles. Opvoeding en de eigen unieke persoonlijkheid van de hond spelen ook een grote rol. Een mooi voorbeeld is onze huishond, een Engelse Staffordshire Bull Terriër. Deze honden zijn niet enorm groot, maar hebben wel een stoere uitstraling. Ze zijn enthousiast en dol op aandacht, goed met mensen maar over het algemeen minder goed met andere honden. Zijn ras staat bekend als vechthond, en op straat lopen veel mensen met een boog om die stoere spierbonk met zijn sterke kaken heen. Sommige mensen trekken hun hond vaak een beetje angstig bij hem weg. Maar zij die hem goed kennen weten dat onze Leo geen vlieg kwaad zou doen. Hij is dol op aandacht en eten, wat hij rustig uit je hand kan pakken zonder je pijn te doen. Daarnaast speelt hij erg vaak met Siërra en doet hij dit zonder agressie. Hij is wel een beetje lomp, en als dat mijn gevoelige hondje te veel wordt en ze dit met een piep laat weten, laat hij haar onmiddellijk los, waarna zij hem overigens meteen weer uitdaagt.
Gemiste kans
Ik vind het leuk dat onze school een voorloper is met het experimenteren met meerdere hondenrassen voor hun geleidehonden. Natuurlijk trainen ze ook labradors en golden retrievers, die je als geleidehond vaker in het straatbeeld ziet, maar bij hen krijgen de wat minder bekende rassen ook een kansje. En terecht, vind ik. Veel honden zijn slim en willen graag actief bezig zijn. Te samen met hun grootte bepaalt dat toch grotendeels of ze geschikt zijn als geleidehond. Ik geloof dat veel rassen het geleidewerk zouden kunnen doen. Veel honden zijn gemotiveerd en willen graag werken. Misschien zou zelfs onze Leo geleidehond kunnen zijn, als hij de juiste omvang zou hebben. Ik vind dat scholen die alleen op rassen als labradors, golden retrievers en Duitse herders vertrouwen een kans laten liggen. Dat kan ik, na drie jaar met mijn shepadoodle geleidehond doorgebracht te hebben, rustig zeggen.
Lees hier meer over hoe de school is gekomen tot het fokken van golden doodles.
